De Stroom is een intensieve open dienst (22 residentiële plaatsten) voor jongvolwassenen (18+) en volwassenen met een kwetsbaarheid voor psychose en/of met een autismespectrum stoornis. Het accent komt te liggen op transitiefases en een eerste periode van ontregeling op diverse levensdomeinen. We richten ons primair op mensen uit Oost-Vlaanderen.
Jongvolwassenheid is vaak een belangrijke transitieperiode in het leven. Een periode waarin men wordt uitgedaagd om nieuwe rollen op te nemen of andere antwoorden te vinden op levensvragen. Dit proces kan gepaard gaan met veel angst en onzekerheid, sommigen komen binnen dit proces vast te zitten, voor anderen wordt het als te overweldigend ervaren.
Een opname start met een kennismakingsgesprek waarin het particuliere verhaal van de hulpvrager wordt beluisterd en waarbij de (therapeutische) werking van de Stroom wordt toegelicht.
De behandeling wordt in dialoog met de hulpvrager, op basis van de ervaren noden, in samenspraak met het team op maat uitgewerkt. De eigen beleving van de hulpvrager zal steeds een ankerpunt vormen waarrond we de therapie samen met de hulpvrager vormgeven. Wat goed loopt (relaties, hobby’s,…) of wat tijdens de behandeling wordt opgebouwd, wordt van bij het begin in dit therapeutisch proces geïntegreerd.
Het aanbod is een mix van verbale en non-verbale therapieën : muziektherapie, creatieve therapie, psychomotorische therapie, individuele psychotherapie.
Er is een combinatie van individueel werken en groepsgerichte activiteiten zowel binnen het ziekenhuis als erbuiten.
Medicamenteuze oppuntstelling en sociale-maatschappelijke ondersteuning maken geïntegreerd deel uit van het aanbod.
Een centraal uitgangspunt van de werking van Stroom is : ‘een mens is meer dan de diagnose die hij gekregen heeft’.
De focus ligt op de mogelijkheden binnen de persoonlijke ontwikkeling.
Binnen dit uitgangspunt wordt gewerkt met individuele afgestemde hypotheses.
Er wordt in kaart gebracht wat goed loopt in het leven en binnen welke actuele thema’s mensen problemen of last ervaren.
Elkaar leren kennen, een vertrouwensband opbouwen is een eerste fase in het proces van behandelen.
Dit gebeurt in de dagdagelijkse contacten en tijdens de therapiemomenten.
Wat betekenisvol of zinvol kan zijn, bepalen we samen met de hulpvrager.
Er is geen vaststaand model dat iedereen op dezelfde wijze doorloopt.
In opname komen betekent niet dat men afgesloten is van het leven buiten het ziekenhuis tot men ‘zich beter zou voelen’.
We gaan in deze moeilijkere periode ook samen met de hulpvrager nadenken over wat helpend is na het verblijf in het ziekenhuis.
Ook familie en belangrijke derden worden waar het aangewezen en gewenst is, betrokken.
We hebben aandacht voor de overgang van een verblijf in het ziekenhuis naar een leven buiten het ziekenhuis en stemmen de zorg daarop af.
Zo zijn er verschillende behandelmogelijkheden.
Na de eerste residentiële fase is er de mogelijkheid tot dag- of nacht hospitalisatie en nazorg.
